Evet insanlar masum doğdu, herkes bir zamanlar bebekti ne kadar da günahsız yavrucak, tabirini ya kullandık yada büyüklerimizden duyduk peki neden masumluklarını sürdüremediklerini hiç düşündük mü? Hayır düşünmedik..
ya baskı ve şiddet görerek büyüdü kimisi, kimi de örnek alınmayacak bir babayı örnek alarak, bazısı da sırf diğerleri gibi davranmadığı için yargılanmak istemediğinden dolayı kötü olmaya başvurdu bu yanlıştı evet ama kimse doğruyu göstermeyi göze almadı,uğraşmadı giderek kalplerimiz karardı, çoğu şeyin iyi sonuçları olabileceğini bildiğimiz halde biz olumsuz düşünmeye kendimizi hapsettik. insanları kötü olarak algılamaya başladık sokakta gördüğümüz üstü başı kötü olanlara tuhaf tuhaf baktık halbuki bilmiyorduk ki belkide maddi durumu el vermedi güzel giyinmesine hep farklı olarak gördük dışlanmış ve soyutlanmış hissettirdik çoğu insana cadde başında oturup dilenen çocukları hepimiz görmüşüzdür onların başını okşayıp iyi hissettirmek varken keşke itip kalkmasaydık e be güzel kardeşim zaten onlara dünya sillesini vurmuş neden biz ikinci bir darbeyi vuruyoruz neden incitmeyi seçiyoruz? hayatı boyunca kırgın ruhla büyümesine bir destek de biz veriyoruz ne üzücüdür ki bunun farkında olmayı seçmiyoruz demek istediğim şu ki çocuklar ağlamasın be kardeşim çocuklar yanmasın. Gözyaşları değil mutluluk aksın gözlerinden acı, keder değil de umut bağlasın güzel kalpleri. İnsanlar masumluklarını büyüse bile koruyabilsin, insanlar bu denli bencil olmasın insanlar sevsin insanlar hayal etsin bu dünya bizim.. en güzel hale biz getirebiliriz bunun farkında olalım ve sürdürebilelim,düş bahçemiz her zaman yemyeşil olsun olsun ki dünya güzelleşsin unutmayın, her zaman bi umut vardır..
